ind vs pak : भारत आणि पाकिस्तान यांच्यातील क्रिकेट सामना म्हणजे फक्त एक खेळ नसतो, तो असतो भावनांचा कल्लोळ, राजकीय तणावाचा आरसा आणि मैदानातील थरार. नुकत्याच झालेल्या आशिया कपमधील भारत-पाकिस्तान सुपर ४ चा सामना या सर्व गोष्टींचा उत्तम नमुना ठरला. पाकिस्तानने नाटकीय वक्तव्यांचा आणि पोझिशन्सचा अवलंब केला, तर भारताने फक्त त्यांच्या खेळाला बोलू दिले आणि अखेरीस त्यांनी पुन्हा एकदा आपले वर्चस्व सिद्ध केले.
अभिषेक-शुभमनची तीक्ष्ण प्रतिक्रिया
भारताच्या विजयानंतर अभिषेक शर्मा आणि शुभमन गिल यांनी केलेल्या सोशल मीडिया पोस्ट्सनी सामन्याची कहाणीच सांगितली. “तुम्ही बोला, आम्ही जिंकतो,” असे अभिषेकने लिहिले, तर “खेळ बोलतो, शब्द नाही,” असे शुभमनने स्पष्ट केले. भारतीय क्रिकेटपटू सहसा अशा वादांपासून दूर राहतात, परंतु यावेळी परिस्थिती वेगळी होती. पहलगाम दहशतवादी हल्ला आणि त्यानंतरच्या राजकीय तणावामुळे मैदानावरचा संघर्ष अधिकच तीव्र झाला होता.
ind vs pak वादाची मालिका: हस्तांदोलन ते शाब्दिक वाद
या सामन्याची सुरुवात गट टप्प्यातील सामन्यापासूनच झाली, जेव्हा भारताचा कर्णधार सूर्यकुमार यादवने पाकिस्तानचा कर्णधार सलमान अली आगा यांच्याशी हस्तांदोलन करण्यास नकार दिला. बीसीसीआय आणि सरकारची संमती घेऊन हा निर्णय घेतल्याचे सूर्यकुमारने स्पष्ट केले आणि हा विजय हल्ल्यातील बळींना समर्पित केला. यामुळे पाकिस्तान क्रिकेट बोर्ड (PCB) संतप्त झाले आणि त्यांनी आयसीसीकडे तक्रारही केली.
ind vs pak सुपर ४ सामन्यापूर्वीही नाट्य सुरूच होते. हरिस रौफने सराव करताना केलेल्या हावभावांनी आणि साहिबजादा फरहानने षटकार मारल्यानंतर केलेल्या ‘बंदुकीच्या’ इशाऱ्याने तणाव आणखी वाढवला. हे सर्व प्रकार क्रिकेटमधील खेळाडूंच्या मर्यादा ओलांडणारे होते आणि अनेक प्रश्न निर्माण करणारे होते. पाकिस्तानने वाद निर्माण करण्याचा प्रयत्न केला, पण भारताने त्याचे उत्तर फक्त आपल्या बॅटने दिले.
पाकिस्तानची फलंदाजी: ‘पोझिशन’चा खेळ
ind vs pak पाकिस्तानच्या डावाची सुरुवात दमदार झाली, पण ती क्षणिक ठरली. 1 बाद 91 धावांवरून त्यांचा डाव कोसळला. त्यांच्या मधल्या फळीतील कमकुवतपणा पुन्हा एकदा उघड झाला. अक्रमसारख्या दिग्गज खेळाडूनेही त्यांच्या फलंदाजांना “प्रथम श्रेणी क्रिकेट खेळण्याची गरज आहे,” असे परखड मत व्यक्त केले.
भारताचा कर्णधार सूर्यकुमार यादवने या परिस्थितीचा फायदा घेत अर्धवेळ गोलंदाज शिवम दुबेला उत्कृष्टपणे वापरले, ज्याने महत्त्वाच्या विकेट्स मिळवून दिल्या. पाकिस्तानच्या फलंदाजांना भारतीय फिरकी गोलंदाजांसमोर टिकाव धरता आला नाही. त्यांचे ‘पोझिशन’चे नाटक मैदानावर फोल ठरले.
भारताचा पाठलाग: निर्दयी आणि प्रभाव
172 धावांचा पाठलाग करताना भारताच्या सलामीवीरांनी, अभिषेक शर्मा आणि शुभमन गिल, यांनी पाकिस्तानच्या वेगवान गोलंदाजांवर सुरुवातीपासूनच हल्ला चढवला. शाहीन शाह आफ्रिदी आणि रौफ यांनी केलेल्या शाब्दिक हल्ल्यांना त्यांनी बॅटनेच उत्तर दिले. अभिषेकने शाहीनच्या बाउन्सरला थेट स्टँडमध्ये पाठवले आणि त्याला टोमणाही मारला. तर गिलने शाहीनची थट्टा करत त्याला ‘बॉल घेऊन ये’ असे म्हटले.
त्यांच्या 105 धावांच्या सलामी भागीदारीने भारताच्या विजयाचा पाया रचला. जरी मधल्या षटकांमध्ये सूर्यकुमार आणि संजू सॅमसनला संघर्ष करावा लागला तरी, भारताने 18.5 षटकांत सहज विजय मिळवला. पाकिस्तानच्या गोलंदाजांना प्रभावी मारा करता आला नाही आणि त्यांच्या खेळातील सर्वात मोठा फिरकीपटू, मोहम्मद नवाज, ज्याला ‘जगातील सर्वोत्तम’ म्हटले होते, त्याने एकही षटक टाकले नाही, ही गोष्टच दोन्ही संघांमधील रणनीतीतील फरक स्पष्ट करते.
स्पर्धा की एकतर्फी वर्चस्व?
ind vs pak सामन्यानंतर सूर्यकुमार यादवने दिलेल्या प्रतिक्रियेने पाकिस्तानच्या दुखापतीवर मीठ चोळले. “जर दोन संघ 15-20 सामने खेळत असतील आणि स्कोअर 7-7 किंवा 8-7 असेल, तर ती स्पर्धा असते. पण जर स्कोअर 13-0 किंवा 10-1 असेल, तर ती स्पर्धा नाही,” असे म्हणत त्याने पाकिस्तानच्या ‘स्पर्धे’च्या दाव्यावरच प्रश्नचिन्ह निर्माण केले.
गेल्या 15 वर्षांत भारताने 31 पैकी 23 सामने जिंकले आहेत, हे आकडे आधुनिक क्रिकेटमधील भारत आणि पाकिस्तानच्या स्थितीची सत्यकथा सांगतात. पाकिस्तानने मैदानाबाहेर नाटक केले आणि मैदानावर अपयशी ठरले. या सामन्याने हेच दाखवून दिले की भारत क्रिकेट खेळण्यासाठी मैदानात उतरतो, तर पाकिस्तान नाटक करण्यासाठी. आणि शेवटी, क्रिकेटमध्ये फक्त खेळच बोलतो, नाटक नाही.